Το Σαββατοκύριακο 3-5 Οκτωβρίου 2014 στη Μύκονο, η κοπανιστή φέρνει σε επαφή ανθρώπους από τον χώρο της παραγωγής, της γαστρονομίας, της επιστήμης και του τουρισμού, που θα δουν το ντόπιο τυρί από πλευρές που ως τώρα δεν έχουν φωτιστεί,γαστρονομικές αλλά και επιστημονικές.
Οι μάγειροι, που δραστηριοποιούνται στο νησί, δουλεύουν πυρετωδώς εδώ και καιρό και είναι πλέον έτοιμοι να μας παρουσιάσουν μια διαφορετική γευστική προσέγγιση από εκείνη που ως τώρα παραδοσιακά γνωρίζαμε. Θα δοκιμάσουμε όμως και κοπανιστές που παράγονται σε άλλα Κυκλαδονήσια και είναι ήδη στα χέρια των διοργανωτών.
Η Μύκονος είναι το νησί των εκπλήξεων. Αγαπημένη από έλληνες και ξένους επισκέπτες, λάμπει εδώ και δεκαετίες στον παγκόσμιο χάρτη των τουριστικών προορισμών. Η γαστρονομία της ξεχώριζε ανέκαθεν, ωστόσο μέχρι σήμερα οι γαστρονομικοί προσανατολισμοί της χαρακτηρίζονταν σαφώς από εξωστρέφεια, αφού το νησί διαθέτει εστιατόρια διεθνούς φήμης όπου μπορεί κανείς να απολαύσει κουζίνες και πιάτα από πολλές γωνιές της γης.
Αυτή η εξωστρέφεια έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να εμπλουτίζεται καθώς είναι φανερή μια έντονη και ευδιάκριτη στροφή με ελληνικές και κυκλαδίτικες αναφορές. Στην πολύ σημαντική δουλειά που γίνεται από ντόπιους μάγειρες και συναδέλφους τους που επέλεξαν τη Μύκονο για να ασκήσουν το επάγγελμά τους, ήρθε τελευταία να προστεθεί και η προσπάθεια η οποία γίνεται από ομάδες πολιτών που έβαλαν την γαστρονομία και την παραγωγή στα ενδιαφέροντά τους, ακολουθώντας –αξίζει να το αναφέρουμε- το δρόμο που πρώτη χάραξε η Σαντορίνη με την ανάδειξη της τοπικής γαστρονομίας και των προϊόντων της.
Στο πλαίσιο αυτό, δεν είναι τυχαία η δεκαετής δραστηριότητα του Ερασιτεχνικού Οινοελαιουργικού Συνδέσμου Μυκόνου που έχει ήδη φέρει στο νησί 25.000 κλήματα και 10.000 ελαιόδεντρα. Ούτε και η πλούσια διετής δραστηριότητα της Λέσχης Γαστρονομίας Μυκόνου που νοστιμίζει τους μυκονιάτικους χειμώνες. Ήδη η συνεργασία των δυο ομάδων έφερε την πρώτη στο νησί γευσιγνωσία ελαιολάδου, δέκα μάλιστα από τα ελαιόλαδα που δοκιμάστηκαν ήταν μυκονιάτικης ερασιτεχνικής παραγωγής.
Κορύφωση των φετινών δράσεων είναι η γνωριμία με την Κοπανιστή, Προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης των Κυκλάδων, που αποτελεί τη γαστρονομική ναυαρχίδα του νησιού, αφού το όνομα της κοπανιστής Μυκόνου είναι γνωστό και καταξιωμένο στην αγορά επί σειρά ετών.
Στις εκδηλώσεις του ερχόμενου Σαββατοκύριακου θα συμμετάσχουν ο καθηγητής της Γεωπονικής κ. Σέρκος Χαρουτουνιάν, ο ειδικός σε θέματα οίνου κ. Ανδρέας Ανδρουλιδάκης, ο συγγραφέας και γευσιγνώστης κ. Ηλίας Μαμαλάκης, ο πρόεδρος του συλλόγου Ανάβρα-ζω, κτηνίατρος (η διδακτορική διατριβή του είχε αντικείμενο μελέτης την κοπανιστή) κ. Γιώργος Ρόζος και άλλοι.
Στο παραγωγικό, επιστημονικό και γαστρονομικό αυτό 2ήμερο προβλέπεται να υπάρξουν εισηγήσεις σχετικές με τα θέματα:
-Προϋποθέσεις για άδεια σταβλικών εγκαταστάσεων μικρής δυναμικότητας,
-Προϋποθέσεις ίδρυσης μικρού τυροκομείου,
-Προϋποθέσεις νόμιμης εμπορίας-παραγωγής παραδοσιακών τυροκομικών προϊόντων,
-Ευεργετικά οφέλη από την κατανάλωση παραδοσιακών τυροκομικών προϊόντων- ειδική αναφορά στην Κοπανιστή.
– Κτηνοτροφία και τυροκομία στο νησί της Μυκόνου,
– Δημιουργία μικρών συνεργατικών ομάδων παραγωγών,
– Ανάπτυξη του θέματος Πιστοποίηση Παραδοσιακών Αγροτικών Προϊόντων στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ – Προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ,
– Ελληνικό τυρί, σύγχρονα και παραδοσιακά τυροκομεία,
– Αρμονία Κοπανιστής και κρασιού,
– Γαστρονομικός τουρισμός, η περίπτωση της Μυκόνου.
Θα υπάρξει Γευσιγνωσία-Γνωριμία με την κοπανιστή από παραγωγούς της Μυκόνου και των Κυκλάδων.
Με την ανάδειξη της Κοπανιστής Μυκόνου, όμως, δεν τελειώνει το γαστρονομικό ταξίδι. Αντίθετα αρχίζει και αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον, αφού θα είναι ο πρώτος σταθμός σε ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα ανάδειξης των μυκονιάτικων προϊόντων το οποίο πρότεινε η Λέσχη Γαστρονομίας και αγκάλιασαν η Τουριστική Επιτροπή και ο Δήμος Μυκόνου.
Τον Οκτώβρη, λοιπόν, που το νησί βρίσκει ξανά τον εαυτό του και την εκπληκτική ομορφιά του, τη στιγμή που σιγά-σιγά αρχίζουν να αποσύρονται τα φώτα του “life style”, οι Μυκονιάτες αγγίζουν στην ουσία. Και αποφασίζουν να αναδείξουν τα λιγοστά τους υπάρχοντα, που έχουν ήδη βάλει τη Μύκονο στον χάρτη της γεύσης. Μετά την κοπανιστή, λοιπόν, ακολουθούν η λούζα, τα αμυγδαλωτά, αλλά και μερικά ακόμα ντόπια προϊόντα όπως τα «καφεμάτικα φασουλάκια», το ξινότυρο, η τυροβολιά κ.ά. που παραμένουν άγνωστα στο ευρύ κοινό.
Τελικά να πω κι αυτό: Θαυμάζω τη δουλειά που κάνουν οι Μυκονιάτες (και οι επαγγελματίες που επέλεξαν να δραστηριοποιούνται στο νησί) για να αναδείξουν τα τοπικά τους προϊόντα και να τα βελτιώσουν και είμαι πολύ χαρούμενη που θα δω, θα δοκιμάσω και θα ακούσω τα πάντα περί κοπανιστής και όχι μόνο, αυτό το Σαββατοκύριακο. Αλλο ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση (όπως και της Σαντορίνης) για τις τοπικές κοινωνίες που θέλουν να πάνε μπροστά. Χωρίς συλλογική δουλειά και κέφι τίποτα δεν γίνεται.
Περισσότερα νέα προσεχώς.
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ 
Επιτρέψτε μου τα συγχαρητήρια για την εύστοχη επιμονή σας να γράφετε στο ιστότοπό σας ενδιαφέροντα άρθρα τόσα χρόνια! Ε. Γ. Β.